مختصری راجع به * خودخواهی و علائم آن *

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم

دوست داشتن خود و توجّه به نیازهای خویشتن نه تنها کار اشتباهی نیست،بلکه در اصل این امر توصیه شده نیز هست، امّا اگر این توجّه به خود،ضریب اهمیّت بیشتر از حدّ متعارف پیدا کرد، ما به مرز خودخواهی نزدیک شده ایم.

1-رفتارهای خودخواهانه در روابط میان فردی، غالباً شامل ایجاد موقعیت های برنده-بازنده هستند.

2-افراد خودخواه معمولاً خود را افراد خودخواهی نمی دانند و حتّی اگر به وضوح رفتارهای خودخواهانه شان را نشان دهیم،حتماً راه گریزی برای خود پیدا می کنند.

3-افراد خودخواه نگاه تونلی به زندگی دارند،یعنی حوادث را صرفاً از دید خود می بینند و هرگز نمی توانند خود را جای دیگران قرار دهند.

4-صادق و صریح نیستند،با دیگران بازی می کنند تا نیازهای خود را-مادّی و معنوی-مرتفع کنند.

5-از طرفی افراد خودخواه همیشه می خواهند بر همه چیز کنترل داشته باشند و زمانی که کنترل اوضاع از دستشان خارج شود، به شدّت احساس ناامنی می کنند.

6-افراد خودخواه دائماً دنبال محاسبه اند،چون به زعم آنها هیچ کس مثل آنها لایق شرایط خوب نیست.

7-عزت نفس پایین،از دیگر ویژگی های این افراد است.احساس ناامنی درونی و ناارزنده دانستن خویش،به گونه ای وارونه و به شکل خود بزرگ بینی و خودخواهی در این گونه افراد نمایان می شود.

8-شنونده های خوبی نیستند و به نظرشان حرف دیگران را حتّی قبل از به زبان آوردن خوب می فهمند.امّا انتظار دارند دیگران حرف های آنان را با دقّت گوش کنند.بنابرین ظرفیّت صمیمی شدن را ندارند و رابطه را قیچی و طرف  مقابل را ناامید می کنند.

9-به دیگران فشار روحی وارد می کنند چرا که خود لبریز از خشم اند.

10-می خواهند بیش از دیگران مورد توجه و تحسین قرار بگیرند و در هر جمعی که وارد می شوند،کانون توجهات باشند.

11-در مقابل کارهای خوب دیگران خود را خیلی متعهد به جبران نمی بینند.

اصرار بیش از حد به دیگران،فضولی،تعهد نداشتن به انجام کارهای محول شده،لغو کردن قرار ملاقات ها بدون دلیل موجّه یا بدون اطلاع دادن،عدم رعایت آداب و حقوق شهروندی،متفاوت دانسنتن خود با دیگران،رعایت نکردن قوانین رانندگی،رعایت نکردن نوبت،پریدن وسط صحبت دیگران و... نمونه ای ازرفتارهای خودخواهانه است.